Quilt
in quilt door en uit het leven
Marijke van Vliet belt de uitvaartbegeleider om haar uitvaart te komen bespreken. ‘Ik ga tussen 2 en 6 maanden dood zeggen ze’.
Ze vertelt dat haar kinderen met hun Amerikaanse vader mee zijn gegaan na de scheiding. ‘Ze zullen wel komen, maar daar gaat het zo anders, dat wil ik niet aan hen overlaten. Ik ga het precies doen zoals ik dat wil, altijd al gedaan, dus nu ook!’, zegt ze fier.
‘Ik wil graag hier opgebaard worden’, vertelt ze lopend naar de voorkamer, ‘op een opbaarplank in mijn levensdeken gewikkeld’. De uitvaartbegeleider kijkt haar vragend aan maar krijgt niet direct antwoord. In plaats daarvan kijkt Marijke trots om zich heen. Er hangen veel prachtige wandkleden aan de muur. Quilt kleden gemaakt door Marijke zelf. Ze vertelt over de kleden, wanneer en waarom ze die gemaakt heeft, wat ze voor haar betekenen en welke periode van haar leven ze weergeven.
‘Nu ben ik mijn laatste kleed aan het maken, mijn levenskleed’. Ze loopt naar de achterkamer waar op een grote tafel een enorm werkstuk ligt. Nog niet af, maar meteen duidelijk dat het prachtig gaat worden. Hoge kasten langs de wanden vol met lappen en stoffen, overal spelden en klosjes garen.
‘Deze stof is van mijn wieg en die van mijn communiejurk. Hier heb ik nog stof in verwerkt van de stropdassen van mijn ex-man, daar roezels van mijn trouwjurk. In dit gedeelte van mijn levenskleed verbeeld ik mijn kinderen met stof van hun kleertjes. De onderste twee delen van het kleed staan voor de laatste 2 decennia van mijn leven. ‘Als het af is ga ik dood’, zegt Marijke gedecideerd.
5 maanden later belt haar vriendin en vertelt dat het wandkleed af is, dat Marijke overgebracht is naar het hospice en dat het niet lang meer zal gaan duren. Nog geen twee dagen later wikkelen ze samen Marijke in haar levenskleed en baren haar op in de ‘achterkamer’ op de werktafel tussen alle lapjes. ‘Hier hoor ik thuis’, had ze op een papier geschreven die daar op tafel lag.
Zelfs de heren van het crematorium hebben haar kleed staan bewonderen en vroegen voor alle zekerheid; ‘Weet je zeker dat dit mooie kleed mee mag in de oven?’
‘Ja, dat kleed is Marijke’.
Aan een kennismakingsgesprek of een voorgesprek
zijn geen kosten verbonden.
GaandeweG uitvaarten
Geraldine van de Vegte