Natalie Holtslag
Natalie Holtslag heeft de opleiding tot Uitvaartbegeleider begin december 2021 bij GaandeweG afgerond
en heeft een prachtig gedicht geschreven over haar ervaring met GaandeweG.
Ons vak
Ik wist nooit wat ik wilde worden, als ik later groot zou zijn.
Maar ik gebruikte mijn levenslessen, mijn ervaring en pijn.
Jouw pad ontstaat als je het loopt, dat geldt zeker voor mij.
De opleiding is wat ik ervan had gehoopt, ik voel me dankbaar en blij.
En toch, allerlei vragen lieten en laten zich oproepen,
maar dat heb je waarschijnlijk ook bij andere beroepen.
Uitvaartbegeleider zijn, is wat het voor ons nu wordt.
We kregen daarvoor veel lesstof op ons bord.
Gaandeweg hebben we samen zoveel geleerd,
bijvoorbeeld hoe je iemand zo min mogelijk keert.
Hoe je iemand draagt, met sterke banden,
of juist heel dichtbij, in warme handen.
Hoe je zacht met naasten kan praten,
als hun geliefde het leven moest laten.
Wat zetten ze op een kaart om te delen met anderen,
wanneer het leven ineens zo moest veranderen.
Hoe je iemand waardig aan de aarde kan toevertrouwen,
met een mechanische lift, of met stevige touwen.
Of wordt er gekozen voor terugkeren naar as,
is dat dan alles wat het leven was?
En welke kleding doe je aan op dé dag?
Iets waar je je prettig in voelen mag.
Note to self: leg je spullen ’s avonds al klaar,
dan zoek je er ’s ochtends niet zo naar.
En hoe reken je al je werk in facturen,
wordt het een vast tarief, of tel je al je uren?
En hoeveel gebroken nachten,
kun je eigenlijk verwachten?
Wat fijn was het ook, om kennis te maken met al deze unieke vrouwen,
en te leren van Geraldine’s vrije visie op uitvaren en rouwen.
De persoonlijke verhalen, die we hier veilig konden delen,
en al die keren dat we konden oefenen met uitvaartbegeleidertje spelen.
Hoe we niet werken als alle anderen,
en deze wereld een klein beetje kunnen veranderen.
Het was een opleiding met een lach en een traan,
of we nou naar Twello, Heerde of Ugchelen moesten gaan.
De inspiratie bij Gaandeweg is gewoon top,
zelfs de toepasselijke quotes bij de sanitaire stop.
Verdere uitleg is overbodig:
sometimes you need to chill en soms heb je de emergency roll nodig.
Wij zijn echt de uitvaartbegeleiders nu,
wij weten ‘hoe het moet’,
wij regelen desnoods alles voor u,
wij lopen voor de stoet.
Maar wij willen het u vooral zelf laten doen, in persoonlijke sfeer,
want ‘zoals het hoort’, dát hoeft voor ons nu niet meer.
Uitvaartbegeleider zijn is namelijk niet ‘regel het allemaal maar’,
Het is juist: hoe krijg je het vooral ‘do it yourself’ voor elkaar.
En ja, rouwtaken 1 en 2,
die pakken we dan gelijk even mee.
Maar wij helpen, plannen, zitten op onze handen, letterlijk of figuurlijk,
geven aandacht, luisteren – luisteren – luisteren.
Wij denken mee, maar ook aan onszelf natuurlijk,
zoeken, adviseren, begeleiden en fluisteren.
Afscheid nemen doe je maar één keer,
zeggen ze vaak, maar voor ons geldt dat nu niet meer,
dit is onze taak. Het is wat het is, nu gaan we bouwen.
Wij kunnen dit! Vol vertrouwen.