Verhaal oud deelnemer GaandeweG
“Geraldine heeft me geleerd, dat ik als mens, mag zijn en kan vertrouwen op mezelf. Ze liet me het ‘vrijdenken’ zien; ieder mens mag er zijn met zijn/haar eigen ideeën. Niets is goed of fout, alles is oké als je er zelf maar achter staat. Ervaar zelf!”
Lotte de Wind is verpleegkundige en sinds ruim 2 jaar uitvaartbegeleider.
In het najaar van 2018 volgde Lotte de opleiding tot uitvaartbegeleider.
Lotte is getrouwd en heeft 4 kinderen hier op aarde en nog 1 in haar hart.
Samen met 2 collega’s heeft zij een uitvaartonderneming genaamd HOUVAST.
“In oktober 2017 ben ik Houvast Uitvaartzorg gestart samen met Mireille & Gertie. Ons bedrijf is gespecialiseerd in het begeleiden van ouders, waarvan hun baby is overleden. Wij ondersteunen bij het welkom heten en werken samen naar het afscheid nemen toe.”
Vanuit hun eigen ervaring zijn deze vrouwen begonnen met hun uitvaartonderneming. Alle drie hebben zij 1 of meerdere kindjes verloren tijdens de zwangerschap of rondom de geboorte. Ervaringsdeskundigen zijn ze en deze kennis brengen zij als extraatje mee in hun werk.
“Maar ik wilde meer,” vertelt Lotte enthousiast, “Ik wilde alle ins & outs weten van wat je nodig hebt als goede uitvaartbegeleider. Ik ging googelen en vond GaandeweG.”
Waarom juist GaandeweG?
“Ik heb voor GaandeweG gekozen, omdat deze opleiding een aanvulling was op mijn inmiddels opgedane kennis & ervaring die ik al had. Ieder heeft in zijn leven een pad te bewandelen. Door je eigen ervaringen of ze nu positief zijn of verdrietig, het maakt je de persoon tot wie je nu bent. Hier heeft Geraldine van GaandeweG oog voor. Ik wilde niet terug de schoolbanken in, de theorie kun je immers ook thuis bestuderen. Ik wilde iemand die een stukje op mijn pad mee zou wandelen en me zou vormen in mijn vak. Zodat ik mijn visie en mijn manier van werken verder vorm zou kunnen gaan geven.”
Wat heb je er geleerd?
“Ik heb vooral geleerd om ieder gezin dat ik begeleid mag beginnen met een blanco blad. En de familie/ouders mogen dat blad zelf kleuren. Ik neem slechts de potloden mee.” Lotte glimlacht. “Ik sta hen bij en maak voor hen inzichtelijk, wat de effecten kunnen zijn van hun keuzes. Hierdoor zijn ouders in staat om hele goede beslissingen te maken in wat ze wel of niet willen voor het afscheid van hun kind.”
Opgetogen doet Lotte haar visie verder uit de doeken
“Ook heb ik geleerd dat ik mensen bij mag staan, door hen de dingen zelf te laten doen, zoveel als ze dat zelf willen en kunnen. Ik hoef hen niks uit handen te nemen. Mensen zijn van zichzelf veerkrachtig en sterk. Hiervan mag ik hen bewustmaken.
De ouders die wij mogen bijstaan bij het verlies van hun kindje, ervaren dit vaak als een meerwaarde. Als ouders hebben ze dan alles wat in hun vermogen lag gedaan. En dat geeft hen kracht om verder te gaan, ook na het afscheid. Het geeft als het ware een soort van rust, ik vind het bijzonder om hieraan bij te mogen dragen”.
We vallen samen even stil…
“Ik heb geleerd,” zucht Lotte, “om ouders te ondersteunen bij het -de werkelijkheid onder ogen zien-. Om naar hun kindje en de situatie, waarin zij zitten te kijken en om het verdriet te doorleven en om daarmee te leven en er het allerbeste van te maken. Ik kijk met ouders naar de mogelijkheden, wat ze nog wél kunnen doen voor of met hun kindje. Voorbeelden zijn liedjes zingen, verhaaltjes voorlezen en het wiegen van je kindje in je liefdevolle armen”.
Vanuit mijn ervaring weet ik dat dit zo helpend is in de periode na het afscheid.”
Al mijmerend laat Lotte haar laatste woorden horen
“Ik heb mede door Gaandeweg geleerd om te vertrouwen op mijn gevoel en achter mezelf te staan en mijn ideeën. Ik volg mijn hart en zie waar het me gebracht heeft! Door dit alles ben ik gegroeid en heb ik meer zelfvertrouwen gekregen.
Dit is ook de rede dat ik samen met mijn collega’s de stap ga zetten om trainingen te gaan verzorgen bij GaandeweG op het gebied van babyuitvaarten. Daar ben ik maar wat trots op! Dit alles is echt een cadeautje voor mij. Het verlies van mijn dochtertje Sterre heeft mij ook veel gebracht!”