Ineke Hanegraaf
Ineke rondde in juli 2019 haar opleiding bij GaandeweG af en is nu fulltime Ritueelbegeleider. Ze is op zichzelf met haar levensvriend aan haar zijde.
Van jongst af aan wilde ik al ‘iets met mensen’. Een behoorlijk vaag begrip dat vorm kreeg door in de zorg te gaan werken. Dat was oké maar niet echt mijn passie. Mijn carrière verliep van verzorgende naar postbode naar zelfstandig koerier.
Tot de man met de hamer kwam in 2017. De vele kilometers en lange dagen dwongen mij tot stilstand. En nu? Dan lig je daar op de bank overspannen te wezen zonder inkomen als alleenstaande met 2 kinderen. Maar wel alle tijd om na te denken.
Tot een vriend mij vertelde over een vrouw die ritueelbegeleider was. Ritueel wat?? Ja, Ritueelbegeleider. “Iemand die met families van overledenen gaat praten en dan mee een uitvaart in elkaar zet met hele mooie teksten en zo.” Zei mijn vriend. Wow, bestond zoiets?
Ik kan me niet anders heugen als dat de dood me altijd al enorm fascineerde. En ik had altijd al een bepaald soort bewondering voor mensen die met het overlijden van dierbare te maken kregen. Dus ik was ineens een en al oor en wilde heel graag alles over dit beroep weten en regelde een gesprek met deze ritueelbegeleider. Een vrouw die al 7 jaar in het vak zat en echt goed was. Mijn zelfvertrouwen naast haar zakte naar het nul punt. Ik als een gewoon mens met niet al te veel opleiding.
Diezelfde vriend herinnerde mij eraan dat mijn opleiding al begonnen was op mijn 16e. Op de dag dat mijn 2 jaar oudere zus verongelukte waar ik getuige van was. De dag waarop alle ongepolijste en ongecensureerde emoties en gevoelens keihard te zien, te horen te voelen waren voor alle betrokken partijen.
Hier werd een zaadje gelegd. Een zaadje dat in 2017 ontkiemde.
Maar mijn God, wat moest ik langs angsten.
Spreken in het openbaar was de grootste. Dat had ik nog nooit gedaan.
En kon ik wel een studie aan? Ik was geen student.
Toch ging ik op zoek en bezocht informatiedagen.
De moed zakte me in de schoenen, ik voelde het niet.
Naar GaandeweG was ik nog niet geweest. Die dan ook nog maar proberen. Ik vergeet het nooit meer. Ik draaide mijn auto het landweggetje op en zag daar twee vrouwen gekleed in lange winterjassen en stoere laarzen staan praten. Toen het me duidelijk werd dat deze vrouwen van GaandeweG waren, was het voor mij beslist. Hier ga ik de opleiding doen.
Twee maanden later startte de opleiding met elf vrouwen. (we noemde ons de elf leeuwinnen. De Nederlandse voetbalvrouwen werden dat jaar wereldkampioen). Een opleiding gericht op de praktijk waar mijn eigenheid en talent gezien en gestimuleerd werd.
Samen met de opleiders Margreet en Esther, en met de leeuwinnen bouwde ik aan mijn zelfvertrouwen.
En er was heel veel ruimte voor humor. Dat vond ik geweldig. Zes maanden later had ik mijn diploma op zak.
Het duurde een hele tijd voor ik de eerste afscheidsceremonie mocht voorgaan. Maar in oktober 2020 was het dan zover.
Man man man!!!, wat was ik zenuwachtig.
En nu, 2022, is mijn beroep fulltime Ritueelbegeleider.
Regelmatig hebben we, de leeuwinnen, intervisie dagen om elkaar te inspireren en om onze ervaringen te kunnen delen. En altijd kan ik nog een beroep doen op GaandeweG mocht ik vragen of hulp nodig hebben. Ik kan in de toekomst ook nog de verdieping in gaan door vervolgtrainingen bij hen te volgen.
De opleiding tot Ritueelbegeleider bij GaandeweG was voor mij enorm waardevol. Houd je niet van poespas er omheen maar van puur en oprecht, dan zou ik deze opleiding zeker aanbevelen.
Ik werd er gezien, gehoord en gesteund.