Danielle Harsta-Franken

“De uitvaarten in de COVID tijd waren zeer leerzaam”

Vanaf mijn 16 jaar werk ik in de zorg. Dat heb ik altijd met heel mijn ziel en zaligheid gedaan. Alleen ik merkte de laatste jaren dat ik niet meer in het “zorgland” paste.

Geen tijd meer hebben, niet de zorg kunnen geven aan ouderen op de manier zoals ik dat graag wilde en op de manier die mij paste maakte dat ik dit werk niet meer aan kon. Maar ja, “wat moet ik dan gaan doen” dacht ik. Ik kan alleen maar zorgen…. Ik was al eens vaker de site van Gaandeweg tegen gekomen en daar voelde ik mij gelijk thuis. Dat wat ik daar las maakte dat het vuurtje in mij weer begon te branden.

Het op mijn manier om mogen en kunnen gaan met naasten, dat wat ik aan ervaring meebracht uit de zorg en mijn psycho-sociale opleiding, alles kon ik kwijt in het werk als uitvaartbegeleider.

Ik schreef mij in voor een orientatiedag. Na die dag was ik om. De twijfels die ik had of het iets voor mij zou zijn, waren als sneeuw voor de zon verdwenen. 


Ik leerde veel nieuwe dingen op de opleiding, een factuur maken, het logistieke gedeelte van het organiseren van een afscheid, kosten van een uitvaart, het maken van een kaart, in gesprek gaan met nabestaanden.

Ook leerde ik; hoe blijf ik staan en hoe geef ik mijn grenzen aan. Ik slurpte alles wat er werd verteld naar binnen. Elke les was uniek, warm, persoonlijk. Het contact met mijn mede studenten was heerlijk. We hebben veel gedeeld, gehuild en gelachen.  
Het was heerlijk om zo te mogen onderdompelen in de persoonlijke warme en tegelijkertijd ook nuchtere manier van lesgeven!

Tijdens de opleiding kwam er een mail van GaandeweG met de vacature bij Jager Uitvaartbegeleiding in Dronten. Daar heb ik op gesolliciteerd en ben aangenomen. Ik wist niet wat mij overkwam, alles wat ik had geleerd mocht ik gelijk in praktijk brengen.
Ik werk nog steeds met ongelooflijk veel plezier bij Jager.

De uitvaarten in de COVID tijd waren zeer leerzaam. Je moest heel creatief zijn en daarnaast nabestaanden opvangen die met dubbele rouw te maken krijgen. Want naast het aangaan van het overlijden moesten zij ook nog eens een keuze maken wie er wel of niet bij de uitvaart aanwezig mocht zijn. 
Van elke uitvaart leer ik nog steeds. Elke keer ontstaat er een stukje extra ervaring.

Ik leer nu mijn eigen grenzen beter te bewaken, en te ontdekken dat “mijn zijn” voor de nabestaanden nog steeds goed is. De opleiding heeft mij vooral veel zelfvertrouwen gebracht wat maakte dat ik dit durfde te gaan doen!