Marielle Mijnlieff
“Ik had het gevoel vast te zitten, niet blij meer met het werk dat ik deed.”
Sinds een aantal jaren was ik niet meer blij met het werk dat ik deed door alle veranderingen in het “sociale domein”. Ik had het gevoel vast te zitten, kleine kinderen, hypotheek en ondertussen op mijn werk continue reorganisaties.
In die periode overleden plotseling in mijn nabije kring een aantal mensen van relatief jonge leeftijd. k wist steeds tijdens de week van afscheid wat er gedaan moest worden. En ik zorgde voor een informeel samenzijn na de plechtigheid. Mijn interesse voor de uitvaartbrache ontstond hierdoor
Ik heb wel even getwijfeld, het is best veel en kan ik dat wel? Maar ik wilde de opleiding doen om het werk en de branche te leren kennen. GaandeweG paste goed bij me omdat daar wordt uitgegaan van al je beschikbare kwaliteiten. Naast de praktische informatie is GaandeweG met name gericht op de ontwikkeling van jouw eigen visie en eigenheid. Een kolfje naar mijn hand.
“GaandeweG paste goed bij me omdat daar wordt uitgegaan van al je beschikbare kwaliteiten”
Het sloot naadloos aan op de manier waarop ik in het leven en werk sta, het kwam op een perfect moment en gaf mij de juiste inzichten. De informele aanpak, samen zelf doen…dat alles vanaf dag één.
Met samen zelf doen bedoel ik, zelf als naasten de laatste verzorging doen, thuis opbaren, zelf de kaart of kist maken, zelf overbrengen, thuis, in de tuin of in het dorpshuis de afscheidsbijeenkomst houden, taarten laten bakken door vriendinnen.
Niet dat mensen alles zelf moéten doen maar wel dat ik actief op zoek ga in de kring van naasten, naar wie wat kan en wil doen. Daar blijkt enorm veel bereidheid en kwaliteit te zijn, in elke kring anders, maar eigenlijk overal meer dan mensen zelf denken of voor mogelijk hadden gehouden.
Het heeft mij geluk, een drive, energie, inspiratie, doorzettingsvermogen… en een beetje inkomen gebracht. Eigenlijk nog te weinig maar geleidelijk steeds meer, dat wel. Het punt is, ik wil geen ander werk doen, ik wil dit tot een succes brengen. Ik hoef ook niet zo veel meldingen, ik wil niet ‘groot’ worden. Ik weet ook dat niet iedereen mijn doelgroep is, misschien de meerderheid niet. Maar ik wil dat de mensen voor wie ik de geschikte uitvaartbegeleider ben, weten dat ik er ben.
Ik investeer best veel in zichtbaarheid en naamsbekendheid, ik adverteer hier en daar, ik biedt gratis inloopspreekuren, themabijeenkomsten, informatiegesprekken en verzekeringschecks, waarvoor ik dan flyers en posters verspreid en redactionele stukjes plaats in dorpskrantjes en huis aan huiskranten. Het kost tijd om naam op te bouwen, mensen die ‘intentioneel voor mij kiezen’ gaan (gelukkig) nog niet dood. Dus je weet niet wanneer de meldingen van overlijden komen. Soms heb ik 4 meldingen in een maand, een enkele keer 2 in een week, maar vaker 1 of 2 per maand of …. geen één.