Wanda Kunz & Sabine van Eijck
“Toeval bestaat niet”
Soms werk je in dezelfde branche, in dezelfde regio, voor dezelfde doelgroep met dezelfde passie en kom je elkaar pas tegen wanneer een gezamenlijke vriendin hulp nodig heeft na het overlijden van haar vader.
Het overkwam Sabine van der Eijk en Wanda Kunz. Beiden bij Gaandeweg de opleiding tot Ritueelbegeleider gevolgd en beiden werkzaam als uitvaartprofessional in de regio Haaglanden. Ze kenden elkaar niet totdat ze als team gekoppeld werden.
Zo vader zo dochter, het verhaal van Sabine
“In de jaren ’80 van de vorige eeuw begon mijn vader een uitvaartonderneming in Naaldwijk. Toen het full time moederen niet meer nodig was, haalde ik m’n diploma’s en stapte ik bij mijn vader in de zaak. De kneepjes van het vak leerde ik van hem. In de samenwerking met mijn vader waren de rollen goed verdeeld. Hij nam de uitvaarten aan en coördineerde het zakelijke deel. Ik had de rol van ceremonieleider c.q. ritueelbegeleider.
In oktober 2020 overleed de vader van een vriendin. En die vriendin gaf aan dat ze Wanda bij de uitvaart wilde betrekken. Ik zag het gelijk zitten en met Wanda voelde ik ook direct een klik. Wanda gaf vorm aan de afscheidsceremonie, ging die ceremonie leiden en ik nam de rol van mijn vader op me.
Mijn vader aanschouwde deze nieuwe rolverdeling en hij zag dat het goed was.
“We moeten iets doen wat niemand wil maar ik ben er om jullie daarbij te helpen”
Ik kreeg van mijn vader kans me te ontwikkelen – onder zijn veilige vleugels – en het bedrijf met kleine stapjes steeds meer naar mijn hand te zetten. Wanda daar met grote regelmaat bij te betrekken, was voor mij niet meer dan logisch.
Samen een afscheid persoonlijk maken; het verhaal van Wanda
“’Mijn naam is Wanda Kunz en ik ben uitvaartspreker en ceremonieleider bij afscheid. We moeten iets doen wat niemand wil maar ik ben er om jullie daarbij te helpen …’ . Zo stel ik me vaak voor aan nabestaanden. Geleerd bij Gaandeweg en getoetst in de praktijk; het zijn de woorden die mensen nodig hebben te horen wanneer alle vaste grond onder hun voeten is verdwenen.
Zo lang als ik mij kan herinneren, sta ik mensen in mijn omgeving bij wanneer de emotionele rollercoaster van de dood zorgt voor radeloosheid. Het heeft altijd heel natuurlijk gevoeld om op zulke momenten het heft in handen te nemen en voor stabiliteit en inspiratie te zorgen. Mijn grootouders bestierden een aula, ik hielp mijn oma bij het koffieschenken, dus daar zal die vanzelfsprekendheid vandaan komen.
Een baan in de uitvaartzorg heb ik lang geambieerd maar het was niet verenigbaar met mijn taak als mantelmama. Toen mijn vader overleed werden wij door de uitvaartbegeleider gekoppeld aan een professioneel spreekster. Deze mevrouw deed goed haar best maar voor mijn man was het gelijk duidelijk: ‘dit kan jij ook, maar dan nog beter’. Wat volgde was de opleiding tot ritueelbegeleider bij Gaandeweg en sindsdien is het vormgeven van en voorgaan bij uitvaarten officieel mijn beroep. En passie.
Steeds vaker werk ik samen met Sabine. Ons eerste afscheid samen was die van de geliefde vader van een gezamenlijke vriendin, in oktober 2020. Een abrupt overlijden van een man die nog middenin het leven stond. We troffen een gebroken familie in een huis vol ongeloof en verdriet. Sabine en ik pakten beiden gelijk onze rol en hebben elkaar sindsdien niet meer losgelaten.”